Maandagmiddag na een relatief snelle reis op Koh Lanta Yai aangekomen. Koh Lanta is een groep eilanden aan de westkust van Thailand, ter hoogte van Krabi. Wij verbleven op het grootste eiland; 30 km lang en 5 km breed. Langs de westkust bevinden zich het toeristische gebied: enorme resorts naast 10 hutjes tellende bungalowparkjes; ‘luxe' restaurants (wat eten betreft, de prijs blijft lachwekkend laag) naast de lokale Thai. Wij vonden ons intrek in een hutje van the Sanctuary, een bescheiden beachresort met een bar en een Thaise massage gedeelte aan het strand. Als je ons hutje aan de achterkant verliet stond je in een soort tuintje van zo'n 2 m² met ^­ hoge muren eromheen; daar was dus onze badkamer... Tijdens het douchen moest je dus uitkijken dat je niet verbrandde in de zon, heel apart!

Maandagavond onder het genot van chille deunen uit de speakers van het lounchebarretje aan het strand de zonsondergang aanschouwd, puur genieten! Daarna bij het restaurant naast ons hutjesdorpje al liggend aan tafel gegeten. De volgende ochtend na een teleurstellend ontbijt in onze bar (de yoghurt was homemade maar smaakte lichtelijk aangebrand...) een scooter gehuurd, wat de goedkoopste manier is om het eiland over te komen. We zagen er uit als foute Amerikaanse politieagenten wat onze verschijning vrij opvallend maakte! Er wordt hier aan de linker kant van de weg gereden en als iedereen netjes links houdt kan er dus over het middelste gedeelte van de weg worden ingehaald, heel praktisch! Met ons scootertje het eiland een beetje verkend en wat dingen geregeld. Bij NewspaperDirect een Volkskrant besteld. Dit zaakje verkoopt meer dan 500 kranten uit 70 verschillende landen op bestelling. Die printen ze dus gewoon uit (naar eigen zeggen met toestemming van de uitgever) en 2 uur later kun je hem op komen halen, even laat als dat de krantenjongen ze in Nederland door de bus zou doen en nog voor dezelfde prijs ook, geniaal! Toen we terug kwamen bij ons hutje bleek een enorme rat ons hutje bezocht te hebben (Marlies heeft hem gezien!) Later werd duidelijk dat er nog lekkere koekjes hadden rondgezworven, beetje dom. Ons hutje is namelijk niet echt in Center-Parks-Style gebouwd, eerder uit bamboo opgetrokken met een rieten dakje erop om het geheel staande te houden... Na de etenswaren uit onze crib te hebben verplaatst naar restaurant Retro gegaan om te eten.

De volgende dag wilden we het hele eiland over dus vroeg op pad met ons scootertje. Eerst ontbeten bij een Frans bakkertje waar ze echt goed brood serveerden en de lekkerste latte machiato die er in Thailand te vinden is (voor de Thai is koffie een beker heet water met een schepje oploskoffie, blegh)! Nog wat broodjes en muffins meegenomen voor onderweg en op weg! We zijn naar de oostelijke kant van het eiland gereden, een wereld van verschil. Daar is het leven normaal met hier en daar een toeristische attractie. Het mangrove-bos gezien en vervolgens naar Lanta Town gereden voor wat verdieping in de geschiedenis. Lanta Town (of Ban Si Raya) is een klein plaatsje wat vroeger als handelspoort voor de Chinezen en de Arabische wereld diende, nu nog terug te zien in de koloniale gebouwen en de picturesque vissershuisjes. Daar het lokale museum bezocht wat eigenlijk niet zoveel voorstelde en waarvan het entreegeld meer een donatie was aan de gemeenschap waarna je als dank een paar postkaarten mee kreeg. Vervolgens verder in zuidelijke richting waar we onderweg stopte bij een klein cafeetje met uitzicht op zee voor een snel drankje. De eigenaar van het cafeetje had andere plannen en vertelde honderd uit over Thailand en waar we allemaal heen moesten volgens hem. We kregen een stapel brochures in ons handen gedrukt waar we wel even zoet mee waren. Van de man kregen we kroepoek en jasmijnthee en hij zei dat we niks hoefden te bestellen en zo lang mochten blijven zitten als we wilden want dan zagen de toeristen dat en zou hij misschien meer klanten krijgen... Het was heel aandoenlijk maar na zo'n anderhalf uur moesten we echt verder, en wel naar het zuidelijkste puntje van het eiland. Daar ligt het plaatsje Sang-Ka-U, basis van de zeenomaden waar het vissen vanuit een longtailboat nog een manier van overleven is. Op de terugweg nog even gestopt bij een soort van boomhut voor wat mooie foto's van het uitzicht. Na een vermoeiende dag gegeten bij Time for Lime, een gaaf fusioncooking restaurant waar ook kooklessen worden gegeven. Het eten alsook de Sangsom-cola's gingen er goed in (Sangsom = Thaise bruine rum = errug lekker!).

Onze laatste dag op Ko Lanta werd er een van weinig activiteit: (voorzichtig) bruinen op het strand, wat baantjes trekken in de warme zee om vervolgens de schaduw weer op te zoeken met een goed boek! 's Avonds om ons redelijk decadente verblijf op dit ontspannen eiland te beeindigen wezen eten bij Red Snapper, weer zo'n luxe restaurant met een Nederlandse eigenaresse. Het salades waren uiteraard heerlijk en er werd wederom koffie gezet van versgemalen bonen, uniek.

De volgende ochtend zwaaiden we de luxe vaarwel en maakten ons op voor de lange reis naar Maleisiё...

Liefs,

Marlies & Mayo