Alweer ruim een week geleden kwamen we aan in Vang Vieng, een plaatsje in de bergen wat bekend staat om het tuben: in een opgeblazen tractorbinnenband de rivier afdrijven. Helaas is in Laos het regenseizoen begonnen en was het hier dat we er voor het eerst echt last van hadden. Door de ligging tussen de bergen bleven de regenwolken hangen en werd de constante miezerregen af en toe afgewisseld door een stevige stortbui. Gelukkig staat Vang Vieng ook bekend om haar zogenaamde ‘Friends-bars': inderdaad, barren waar je de hele dag non stop het ene seizoen Friends na het andere kan kijken. Omdat we door het deprimerende weer zelf ook in een soort reisdip zaten hebben we onze tijd vooral doorgebracht in een van deze barren in een totaal lethargische staat, af en toe de aandacht verplaatsend van de tv naar de menukaart voor de bestelling van een hapje of drankje... Op dag 2 tussen de buien door toch het tuben een kans gegeven, maar waar iedereen vooral heel veel lol had in de vele barren langs de route hadden wij het vooral koud. Al met al waren onze dagen in Vang Vieng wel relaxed, maar duidelijk even een reisdipje; even geen zin in activiteiten, bezienswaardigheden en nieuwe mensen.

Na 3 dagen besloten we dat het tijd was verder te reizen naar Luang Prabang in het noorden van Laos. Hier is het weer gelukkig een stuk beter! Luang Prabang is een schattig stadje met veel oude franse ‘shophouses', een aantal bijzondere tempels en een leuke avondmarkt. De eerste dag hebben we de ‘stadswandeling' uit de Lonely PLanet gedaan die ons leidde door het oude centrum, langs de tempels en de rivier. ‘s Avonds besloten we de avondmarkt onveilig te gaan maken en gaven we een klein fortuin uit aan souvenirs waarvan het nut van enkele twijfelachtig is... Daarna nog even de halve finale tennis tussen Federer en Monfils gekeken in een café'tje in de hoofdstaat. In veel plaatsen in Laos geldt een avondklok en gaan alle café's om half 11 dicht zodat iedereen om 11 uur van de straat is, echt bizar!

De volgende ochtend hadden we weer eens een kookcursus ingepland. Hier leerden we weer een aantal overheerlijke Laotiaanse gerechten klaarmaken waarvan we de meeste waarschijnlijk thuis niet zullen kunnen reproduceren, want waar haal je al die rare producten en keukengerij vandaan (buffalovlees, sticky-rice-stoom-mand?!). Al met al weer veel geleerd over de Laotiaanse cultuur: zo moet je altijd wat sticky rijst in het mandje laten zitten na het eten, anders brengt het ongeluk.

Voor vandaag hebben we een relaxdagje ingepland en gaan we zo een lekkere massage halen, met het vooruitzicht dat we morgen en overmorgen op een afgeladen, oncomfortabele boot gaan doorbrengen. Ook is Marlies natuurlijk morgen jarig en beginnen de festiviteiten rond deze gebeurtenis voor ons vanacht om kwart voor 2 (!) als Nederland tegen Italië speelt...

Nog even een praktische mededeling: helaas zijn we een paar dagen geleden de telefoon verloren en is het Laotiaanse nummer dus niet meer bereikbaar (althans, ons kun je er niet meer op bereiken, misschien de gelukkige vinder...) Dus de vele gerplande smsjes en telefoontjes voor Marlies haar verjaardag, moeten helaas via internet :)

Liefs,