Na een paar uurtjes in de bus, kwamen we tegen het begin van de avond aan in Chiang Mai; de hoofdstad van het noorden van Thailand. Tom en Annie (Engelsen) hadden maar een paar dagen in de stad dus begonnen hun activiteiten al druk in te plannen. We besloten om de volgende dag met hun mee te gaan naar de Thaise kookcursus. Dit was de enige cuisine in Zuid-Oost Azie die we nog niet beheersten. De volgende ochtend werden we vroeg opgehaald en begon onze cursus op de markt (alweer). De verschillende kookcurcussen lijken qua opzet erg op elkaar, maar al snel merkten we dat ze hier in Thailand voor de verandering erg goed georganiseerd waren. Ook al hadden we een vrij grote groep, alles liep geolied, en we leerden gerecht na gerecht maken, o.a. de door ons zeer geliefde pad thai, tom yam, tom ka gai, sticky rice & mango en enkele heerlijke specialiteiten van het noorden. Tegen het eind van de middag zaten we bomvol en kregen we, jaja, onze diploma's uitgereikt :) 's Avonds nog even naar souvenirs gezocht op de befaamde nachtmarkt van Chiang Mai.

De volgende dag hebben we heerlijk geinternet en ons mentaal voorbereid op de lange nacht die ging volgen, want NL speelde tegen Roemenie. Tom en Annie hadden zich bij gebrek aan een eigen team ook achter het Nederlandse team geschaard, en dus liepen we 's avonds lichtelijk aangeschoten en vooral erg oranje naar de Nederlandse kroeg in Chiang Mai. Waar we onder het genot van bitterballen (!) voetbal hebben gekeken. Het was jammer dat de wedstrijd zo saai was en dat achteraf Italie-Frankrijk een stuk interessanter zou zijn geweest. Maar ja, gewonnen, dus weer blij en gelukkig in slaap geval om 4 uur 's nachts.

De volgende dag lekker uitgeslapen en plannen gemaakt voor de donderdag. We zouden naar Tiger Kingdom gaan. Dus de volgende dag scooters gehuurd en richting dit tijgerpark. In het park kun je spelen met tijgerwelpjes en op de foto met hun iets grotere broertjes. In tegenstelling tot het bekende Tiger Temple lopen de dieren hier gewoon vrij rond en worden ze niet verdoofd voor de toeristen. Hierom kan je ook niet met de allergrootste tijger op de foto, dat is veel te gevaarlijk. Nadat we eerst een half uur met kleine tijgerwelpjes van 3 maanden oud hebben gespeeld (zo schattig!) gingen we opweg naar de pubertijgers van bijna een jaar oud. Die waren alweer een heel stuk groter! Een beetje bangig stapte we de kooi in, en hurkte Marlies neer bij een van de 4 tijgers voor een foto.. De tijger had blijkbaar zin om te spelen, want hij maaide een beetje met z'n poot en hap... hij beet Marlies zo in haar bil! Dat was schrikken, de oppassers grepen gelukkig snel in, maar hij had Marlies al lelijk te pakken gehad, en flinke beet op haar bil als gevolg. Alhoewel de wond wel bloedde, was er gelukkig geen tetanusprik nodig. De tijger wilde alleen maar spelen, maar een mensenhuid is een stuk dunner dan de huid van z'n tijgerbroertjes. Natuurlijk zat de schrik er goed in, maar toch nog een paar keer met de tijgers op de foto. Wat vet! Deze beesten zijn zo machtig om te zien! Eenmaal weer uit de kooi, de wond nog eens goed bekeken en schoongemaakt, bekomen van de schrik bleef er vooral een stoer verhaal over om te vertellen op feestjes :)

De volgende dag vertrokken we zonder Tom & Annie naar Pai, 134 kilometer ten noorden van Chiang Mai. Pai ligt in de bergen van en de weg daarnaartoe is dan ook supermooi (en bevat 762 bochten!). Dit was voor ons de reden om met de scooter te gaan, zodat we onderweg extra van het landschap konden genieten. En wat een weg was het om te rijden, de ene haarspeldbocht na de andere, met prachtige uitzichten. Onderweg nog naar een waterval geweest en lekker gelunched. Om 5 uur kwamen we een beetje verbrand en rozig aan in Pai. Pai is een klein stadje wat een beetje hippieachtig overkomt. De sfeer is er erg relaxed en overal zijn koffiebarretjes en bakkerijtjes te vinden. 's Avonds lekker uit eten geweest en op tijd naar bed. De volgende dag hebben nog 80 kilometer gereden en weer van het prachtige uitzicht genoten. We snappen nu wat er zo gaaf is aan toeren op de motor, wat een vrijheid! 's Nachts speelde Nederland tegen Rusland, we waren alvast even gaan slapen voor de wedstrijd en toen om 1uur de wekker ging kon Mayo helaas niet de energie vinden om wakker te worden, dus moest Marlies alleen naar de kroeg. Gelukkig had ze gezelschap van twee Ieren die deze spannende wedstrijd ook wel wilde zien. Nou en spannend was het.. Of eigenlijk niet echt.. Rusland speelde ons volledig weg, maarja dat hebben jullie natuurlijk ook allemaal gezien. Jammer! De volgende dag stuurde Annie nog een berichtje: Oh dear the dream all went wrong!!! If Russia are that good to knock out England do not underestimate them huh!!!. Haha, en gelijk had ze, wantwe hadden ze zeker onderschat! Zondag reden we de 135 kilometer naar Chiang Mai weer naar huis, dit keer iets sneller als op de heenweg doordat we ons nu zo thuis voelde op onze scooters. Onderweg zijn we nog gestopt bij verschillende uitkijkpunten, en hotsprings. Ook stopte Marlies haar scooter er jammer genoeg halverwege mee, maar nadat een technische Thai het allemaal weer gefixed had, kwamen we tegen het begin van de avond tijdens de spits in Chiang Mai aan.

Maandag namen we de nachttrein terug naar Bangkok. En daar zijn we nu dan weer, bijna voor het laatst. Het voelt echt een beetje raar. We gaan nu nog een weekje op 'vakantie', lekker in de zon liggen en niets doen op Pulau Tioman in Maleisie. We moesten dit eiland overslaan toen we in Maleisie waren vanwege het regenseizoen, maar omdat het weer er nu beter is dan in Thailand hebben we besloten om onszelf te verwennen en donderdag naar het eiland te vliegen!

Liefs,

Marlies & Mayonne