Marlies & Mayonne @ South-East Asia!

Bali - Het eiland van de Goden

Bali is de toeristenspot van Indonesie, en eigelijk hadden we daar wel een beetje behoefte aan! We namen van het meest oostelijke puntje van Java de boot naar het eiland, en binnnen een half uur stonden we op Bali. Met de locale bus hebben we in ruim drie uur een afstand van welgeteld 80 kilometer afgelegd, en kwamen we aan in Denpasar. Vanuit Denpasar gingen we onderweg naar Legian, gelegen naast Kuta, wat bekend staat om het feit dat het meer Westers is dan Indonesisch. In Legian zagen we Mayonne haar ouders (Hans en Ria), en het was een gezellig weerzien. Het was grappig om te zien dat wij ondertussen geheel gewend waren aan de Indonesische/Aziatische cultuur en Hans en Ria daar nog rustig aan moesten wennen, zoals wij in het begin ook. De eerste dagen hebben we doorgebracht in Legian, waar we ons lekker hebben laten verwennen door alle luxe. Mayonne heeft een korte curcus golfsurfen gedaan. Marlies heeft heerlijk bij het zwembad gelegen met een boek. En samen met Ria zijn we een volle dag gaan shoppen in Kuta. Echt heerlijk!

Na een paar dagen gingen we richting het noorden, waar Frank en Marga van Akkeren wonen. Frank en Marga zijn een ouder stel dat nadat ze beiden met pensioen zijn gegaan (hij was huisarts en zij lerares) in Nederland hier op Bali in het dorpje Pacung een aantal projecten hebben opgezet om de locale bevolking en vooral de jeugd te ondersteunen. Ze geven een aantal kinderen de financiele steun om naar school te gaan en hebben met donaties uit Nederland een educatief centrum opgezet, waar de kinderen twee keer per week vrijwillig komen voor extra scholing in Engels, computerles en een soort maatschappijleer, waar Frank samen met de kinderen elke week een ander onderwerp bespreekt. We verbleven een week bij Frank en Marga thuis en zijn bij de verschillende projecten wezen kijken. Ze wisten zoveel te vertellen over de mensen en gebruiken in deze omgeving dat we aan het eind van de week ook het idée hadden dat we Pacung een beetje kenden. Het huis van Frank en Marga is van alle luxe voorzien en ligt aan zee. Er zijn drie jongens die zij als een soort van familie in huis genomen hebben en het reilen en zeilen in en rond het huis regelen ook als zij er niet zijn. Voor ons betekende dat dat er drie keer per dag heerlijk voor ons gekookt werd en we ons om niets druk hoefde te maken.

Na een week gingen we even zonder Hans en Ria naar Amed, om te gaan duiken. Amed is een plaatsje aan de oostkust van Bali, waar een Nederlandse familie een duikschool heeft. Nadat we via hen hadden geregeld om de volgende dag twee duiken te maken bij het beroemde US wrak wat hier 20 meter voor de kust ligt, hebben we een scootertje gehuurd en zijn de omgeving gaan verkennen. We zijn naar een tempel gegaan die je alleen kan bereiken door de drieduizend (!) treden ernaartoe te beklimmen. We hebben anderhalfuur trapgelopen voordat we de tempel met het prachtige uitzicht bereikten. Het was helaas wat bewolkt, maar het was zeker de moeite waard. Bovenop de tempel was ook een kleine processie aan de gang, die we dus van dichtbij konden bekijken.

De volgende dag zijn we gaan duiken, bij het wrak. Op het wrak heeft zich ondertussen flink wat koraal gevormd waardoor het een supermooie duikplek is. We hebben hier twee duiken gedaan, en kwamen ‘s middags moe maar voldaan weer terug. Om de spierpijn van het trapklimmen van de vorige dag een beetje te verzachten hebben we na een kort middagdutje ons heerlijk laten verwennen door een Balinese oliemassage.

De laatste week op Bali hebben we doorgebracht met Hans en Ria in de omgeving van Ubud, het culturele centrum van Bali, midden op hwet eiland. Ons guesthouse lag midden tussen de rijstvelden en door middle van een kort ritje op de gehuurde scooters kwamen we in Ubud terecht. In Ubud hebben we verschillende dansvoorstellingen gezien, naar de markt geweest en heerlijk gegeten. Vooral de dansvoorstellingen waren erg indrukwekkend, en erg moeilijk te beschrijven, maar alleen de kostuums waren al de moeite waard. De laatste dag in Ubud hebben we ons samen met Ria laten verwennen in een van de vele spa's. We kregen massages, scrubs, facials, creambath, en dat allemaal in een prachtige omgeving.

De laatste nacht hebben we weer in Legian geslapen, dichtbij het vliegveld. Daar hebben we onze overbodige kilo's baggage in de koffers van Hans en Ria getracht te proppen, en zijn we om hen te bedanken voor de drie heerlijke weken ‘s avonds uitgebreid uit eten gegaan. Wij zijn daarna nog even naar een van de mooiste clubs van Bali gegaan, waar we heerlijk cocktails aan de bar hebben gedronken. Na een paar cocktails was ons geld op en zijn we lekker gaan slapen. De volgende dag hebben we afscheid genomen van Hans en Ria en zijn we via KL, naar Bangkok gevlogen, waar we alweer aan het tweede deel van onze reis gaan beginnen!

Liefs,

Marlies en Mayonne

Reacties

Reacties

Harry

Wat een prachtige reis, mooie verhalen en foto's. Wat hebben jullie geboft met Hans en Ria, die jullie zo verwend hebben!

marike

ooo wat is het toch heerlijk om zo nu en dan echt toeristje te spelen en je heerlijk te laten verwennen. daar zullen jullie de rest van de reis wel niet zo veel geld meer voor hebben. het is bijna als een soort van mini vakantie wat je trip onderbreekt. het wordt hier in nederland nu eindelijk mooi weer, alleen zal ik er weinig van gaan genieten, ik ga nl een paar maanden kluizenaarsbestaan in, nog even keihard door buffelen.
veel plezier, kus

Ed Sigmond

Al die verhalen van jullie geven zo'n prachtig beeld, dat het gewoon een groot plezier is om die verhalen te lezen. Dan zie ik gewoon weer voor me hoe het is, zonder ook maar een foto te hoeven zien. Er wordt weleens gezegd, dat mensen die geboren zijn onder het Chinese sterrenbeeld: de Tijger, gevoelsmensen zijn. Ik haal alles uit de verhalen van een ander. maar het fijnst vind ik nog de verhalen uit Indonesie. Hoewel ik geneigd ben om nog steeds Indie te zeggen. Als jochie van 9 moest ik met mijn ouders naar Nederland komen. En dan nog wel in de winter. En koud dat ik het had. In het Suezkanaal moesten we al winterkleden aantrekken. Toen waren het nog echte winters. Sindsdien ben ik nooit meer terug geweest naar mijn geboortegrond. Daarom schilder ik ook het liefst tropische stranden.
Meisjes, ga zo door met jullie verhalen. Jullie doen mij er in elk geval een heel groot plezier mee.
Groeten
Ed Sigmond

Tjits

Kijken jullie wel uit dat jullie ruggen niet te veel gemasseerd worden! Heeeeeeerlijk klijkt met dat. Liefs Tjits

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!