Zo'n twee weken terug alweer (een reisblog up-to-date houden is best lastig) vertrok ik (Mayo) alleen naar Sapa. Marlies lag namelijk nog een beetje na-ziekend op bed en zag het niet zitten 2 nachten in een trein en 2 dagen in de kou door te brengen. 's Avonds laat vertok de trein waarin ik een 'hard-sleeper' kreeg toegewezen; een cabine met aan weerszijde 3 planken boven elkaar met daarop een stukje schuimrubber, een kussentje en een dekentje. Rechtop zitten bleek onmogelijk dus launchen en slapen bleek de enige opties...

Om 6 uur kwam de trein aan in Lao Cai vanwaar het nog een uurtje met de bus is naar Sapa, eendorpje in de highlands van Noord Vietnam, tegen de grens met China. Na 4 maanden non-stop hitte was deze trip erg verkoelend; het was zo'n 15 graden (koud!) en de wolken hingen laag waardoor het constant miezerde. Sapa zelf is niet echt bijzonder maar de omgeving eromheen is prachtig.Samen met Andrew, Monica (aussies), Connie (oosterijkse) en Ha (vietnamesche gids) begon ik de tocht die zo'n 6 uur zou duren over heuvelruggen, door rijstvelden en traditionele dorpjes naar het huis van de familie waar we gingen overnachten. Door de laaghangende wolken en de gigantische valleien deed de hele omgeving mysterieus aan. Tijdens het wandelen liepen er traditioneel geklede vrouwen en meisjes mee uit de omliggende dorpen om je dingen te vertellen over hun land met als doel je aan het eind allerlei dingen proberen te verkopen. Tegen het eind van de middag kwamen we moe maar voldaan aan bij ons gastgezin waar we 's avonds werden beloond met een heerlijke maaltijd en zelfgestookte rijstwijn.

Na een warme nacht (het is heel gek om na 4 maanden weer onder een zware deken te slapen!) kregen we heerlijke pannenkoeken met vers fruit voorgeschoteld waarna we Ha ons rondleidde door het dorp. We gingen langs de lokale schooltjes waar de kinderen 's ochtends een paar uur les hebben om vervolgens 's middags hun ouders te helpen op het land. Na de lunch zwaaide we de familie uit en begonnen we aan de terugweg. Omdat het die nacht zwaar geregend had was het pad dat we de dag ervoor naar beneden hadden genomen nu ontzettend glibberig waardoor de tocht omhoog een enorme uitdaging werd. Na zo'n 3 uur waren we weer terug in Sapa waar een warme douche was beloofd... Deze bleek helaas koud maar gelukkig hadden Andrew en Monica een bakkerijtje gevonden waar ze echte warme chocolademelk serveerden! Tegen vijven vertrok de bus weer naar Lao Cai waar ik nog 3 uur moest wachtenop de trein terug naar Hanoi. Daar vond vroeg in de ochtend de hereniging met Marlies plaats en we besloten nooit meer zo lang zonder elkaar door te brengen. :P

Liefs,

Mayonne